Komin to nieodzowny element każdego budynku, zwłaszcza domu mieszkalnego. Dzięki niemu produkty spalania z kotła odprowadzane są na zewnątrz. Częstym przypadkiem jest również jednoczesne przeprowadzenie wraz z przewodem dymowym, przewodu wentylacyjnego.
Wysokość komina, którą mierzymy od trójnika spalin do wylotu ma wynosić 4 metry w przypadku kotłów opalanych gazem oraz 5 metrów przy kotłach na olej opałowy.
Wysokość komina ponad dachem musi odpowiadać następującym warunkom:
- przy dachach płaskich posiadających kąt nachylenia połaci do dwunastu stopni, wylot komina powinien znajdować się powyżej pół metra od kalenicy, bez względu na konstrukcję dachu
- również w przypadku dachów stromych o łatwozapalnym pokryciu, mających kąt nachylenia połaci dachowej powyżej dwunastu stopni, wylot przewodu kominowego powinien znajdować się na wysokości pół metra od poziomu kalenicy
- dachy strome o pokryciu niepalnym o kącie nachylenia powyżej dwunastu stopni potrzebują wylotów przewodów znajdujących się co najmniej o 0,3 m nad połacią dachu
W przypadku, gdy połać dachu posiada nachylenie powyżej dwunastu stopni, stanowi ona przeszkodę dla poprawnego funkcjonowania przewodów kominowych. Biorąc pod uwagę umieszczenie komina względem najwyższego elementu domu, wylot komina powinien znaleźć się:
- minimum 0,3 m powyżej górnej krawędzi przeszkody dla kominów, które usytuowane są w odległości do półtora metra od przeszkody
- pod kątem dwunastu stopni nad płaszczyzną wyprowadzoną w dół od poziomu najwyższej przeszkody dla kominów, które usytuowane są w odległości od trzech do dziesięciu metrów od tej przeszkody
Chcąc, by system kominowy działał prawidłowo, należy odpowiednio wysoko wyprowadzić go ponad połać dachową.
Dachy płaskie i średnio strome – komin wyprowadzamy na co najmniej metr wysokości.
W przypadku dachów stromych (powyżej 40 %), gdzie bliskie osadzenie kalenicy może być powodem zawirowań wiatru wokół komina oraz zakłóceń ciągu kominowego, wysokość komina względem połaci wyznaczamy odnajdując odległość stu centymetrów od połaci. Wysokość komina powinna wynosić minimum trzydzieści centymetrów od tego miejsca.
Każde z pomieszczeń w budynku, także piwnica czy poddasze powinno mieć zapewniony przepływ powietrza poprzez przewody wentylacyjne wyprowadzone poza dach.
Pomieszczenie z kotłem grzewczym powinno wyposażone być w otwór służący do wentylacji nawiewnej o powierzchni co najmniej dwustu metrów. Jego dolna krawędź ma być usytuowana nie wyżej niż 33 cm od poziomu podłogi.
Przewody wentylacyjne (inaczej niż w przypadku spalinowych i dymowych) wykańczane są bocznymi otworami wylotowymi położonymi tuż pod elementem, który przykrywa komin. By uniknąć niepożądanych zawirowań przepływu powietrza, należy wykonać dwa otwory w przeciwległych ścianach kanału.
Komin jest elementem wolnostojącym. W wyniku tego, nie jest wskazane trwałe związanie komina z elementami konstrukcyjnymi budynku. Należy więc pozostawić szczelinę wynoszącą od pięciu do dziesięciu milimetrów.
Komin nie może dotykać łatwopalnych powierzchni ścian. Trzeba zachować odstęp minimum pięciu centymetrów, natomiast przestrzeń ma mieć zachowaną cyrkulację powietrza.
Dylatacja przejścia komina przez strop ma wynosić:
- niepalny strop - 3 cm
- strop wykonany z palnych materiałów - 5 cm
Wolną przestrzeń wypełniamy przy użyciu niepalnej wełny mineralnej.Wejście czopucha przez ścianę zbudowaną z łatwopalnych materiałów powinno być w promieniu co najmniej piętnastu centymetrów, zabezpieczone materiałami, które nie są palne (na przykład wełna mineralna). Gdy czopuch przechodzi przez ścianę niepalną, przejście to należy oddylatować wełną mineralną na całej długości, by wyeliminować mogące pojawić się naprężenia.