Obecna zima pochłonęła już wiele istnień ludzkich wskutek zapalania się nieczyszczonych kominów. Wiele pożarów kończy się jedynie na strachu właścicieli, jednak spora część z nich traci dach nad głową, podtruwa się czadem, a w najgorszym wypadku straci życie. Warto ustrzec się zawczasu przed tragedią i zainwestować w odpowiednie czyszczenie komina oraz czujnik czadu.

Zagrożenie jest duże, a niedbanie o komin zemści się w jak najmniej oczekiwanym momencie. Nieczyszczony komin potrafi w ciągu kilku lat zajść sadzą, a ryzyko zapalenia się jej jest przy tym coraz większe.

Pożary kominów to niestety coraz częstsze zjawisko. Corocznie zapala się ich około dziesięć tysięcy. By sadza uległa zapaleniu, wystarczy już pół centymetra na ścianie wewnętrznej komina. Jeśli chodzi o spaliny, to pożar może wybuchnąć po przekroczeniu przez nie trzystu stopni Celsjusza u wylotu komina. By ustrzec się przed pożarem, dobrze jest zrezygnować z palenia z wytrącaniem się sadzy, smoły czy dymu oraz corocznie przyjmować kominiarza.

Czasem mimo palenia utrzymującego niską temperaturę, może dojść do pożaru sadzy przez nagłe podwyższenie temperatury dzięki zmianie materiału którym palimy, na przykład na bardzo suche, intensywnie palące się drewno. Efektem jest zintensyfikowanie płomienia, który wyjdzie poprzez czopuch do komina, a tam nastąpi zapłon.

Komin może, ale nie musi wytrzymać pożaru. Tysiąc stopni Celsjusza może doprowadzić do ruiny nawet nowo wybudowany komin z wysokiej jakości materiałów. Pożar sadzy bowiem potrafi wytworzyć bardzo duży ciąg kominowy. Każde osłabienie w budowie komina czy nieszczelność może wówczas doprowadzić do pękania komina a wiąże się to już z poważnym pożarem całego budynku.

Jeśli wcześnie zauważymy pożar będąc w budynku w momencie jego rozpoczęcia, skończy się najprawdopodobniej jedynie na postawieniu uszkodzonego komina od nowa.

Skąd wiadomo o pożarze sadzy?

Jeśli usłyszymy głośne stukanie w kominie oraz iskry wydostające się z wylotu komina wraz z gęstym dymem, należy czym prędzej wezwać straż pożarną. Jedyne co sami możemy zrobić, to zagasić kocioł, szczelnie go zamknąć i obserwować, czy sprzęty domowe, meble i podłoga, które znajdują się tuż przy kominie nie zaczynają się tlić.

Po poża­rze sadzy należy zwrócić się o kominiarza w celu oceny szkód, to znaczy ewentualnej nieszczelności komina, nawet jeśli wydaje się nam, że jest w porządku i nie widać żadnych pęknięć.  

Czad - cichy zabójca

Czad zabija bezboleśnie, nie zobaczymy go ani nie poczujemy. Jego związki wnikają do krwi, przez co nie jest ona w stanie dalej transportować tlenu. Czad to toksyczny tlenek węgla powstający w wyniku spalania węgla, benzyny, drewna czy świecy. Najwięcej czadu powstaje w wyniku użytkowania kotłów węglowych lub na drewno. Szczelny, porządnie zbudowany komin oraz regularnie czyszczony to podstawa do tego, by móc czuć się bezpiecznie we własnym domu. Nawet niewielkie szczeliny w kominie mogą stać się przyczyną dostania się tlenku węgla do wnętrza domu i doprowadzenia do podtrucia mieszkańców, a nawet śmierci. Należy oczywiście również dbać o dobrą wentylację pomieszczeń i nigdy nie zatykać kratek wentylacyjnych.

Jak chronić się przed zatruciem tlenkiem węgla?

Należy zlecać przegląd kominiarski minimum raz w roku. Prócz profesjonalnego wyczyszczenia komina, kominiarz sprawdzi także jego szczelność. Kiedy dojdzie do podtrucia czadem, pojawiają się objawy mylone często po prostu ze złym samopoczuciem: ból, głowy, zawroty, duszność i ogólne osłabienie oraz nudności.

Jeżeli jesienią lub zimą odczujemy powyższe objawy, jak najszybciej przewietrzmy pomieszczenie otwierając okna na oścież i oddychając świeżym powietrzem. Ważna jest błyskawiczna reakcja, ponieważ minuty, a nawet sekundy mogą dzielić nas wtedy od omdlenia i stracenia życia.   

Warto zarówno w pomieszczeniach mieszkalnych, jak i w kotłowni umieścić czujnik czadu. To narzędzie, które najszybciej pozwoli uratować życie w razie niebezpieczeństwa zatrucia. Warto wybrać taki który posiada wyświetlacz LCD, pozwalający na bieżąco śledzić stężenie czadu w powietrzu. Należy wiedzieć, że groźna dla naszego zdrowia i życia dawka czadu to ponad 300ppm, wdy­chana  przez około 3 godziny. Czujnik zdoła nas ostrzec o niebezpieczeństwie od razu po wykryciu podwyższonego stężenia.