Naturalne pokrycie dachu sprawdzi się w każdym przypadku, nawet przy najbardziej skomplikowanym kształcie. Pokrycie dachu drewnem na chwilę po ułożeniu posiada naturalny kolor, jednak pod wpływem deszczu i słońca wpada w odcienie szarości. Z tego właśnie powodu należy pamiętać o tym, by pokrycie drewniane dobrze zabezpieczyć przezroczystym bądź barwnym impregnatem.
Gonty to deseczki z drewna, zwłaszcza iglastego o przekroju klinowym, posiadające wpust wzdłuż dłuższej krawędzi. Łączy się je na zasadzie wsuwania jednej deseczki w drugą. Najczęściej mamy do czynienia z gontami modrzewiowymi, jodłowymi, świerkowymi czy dębowymi.
Drewno do wykonywania gontów powinno być wysokiej jakości, bez śladów zgnilizny i najlepiej pozbawione sęków. Gonty mogą być cięte - wówczas cechują się gładką powierzchnią lub łupane –wtedy są nieregularne i chropowate. Te drugie, formowane w zgodzie z naturalnym, przebiegiem włókien drewna z wieloma warstwami są trwalsze niż gonty cięte.
Pokrycie wiórowe dachu oznacza płaty, które wystrugane są z osiki. Drewno osikowe charakteryzuje się miękkością, brakiem zbytniej ilości sęków oraz odpornością na korniki, a także termity. Drewno pokrywające dach powinno charakteryzować się jednolitą wilgotnością. Podczas składowania pokrycia (zwłaszcza wiórowego), należy je zabezpieczyć, gdyż podczas schnięcia istnieje możliwość jego kurczenia się i skręcania.
Pokrycie wiórowe (podobnie jak i gonty) można układać na większości dachów budynków, nawet o nietypowych kształtach, jednak potrzeba do tego doświadczonych fachowców. Szczególnie ważne jest pokrycie dachu w miejscu dookoła komina, w koszu czy okapach wokoło okien połaciowych.
Gonty mające kształt klinowy (zwężają się na szerokości) zazwyczaj posiadają wymiary: szerokość od do 12 centymetrów, długość od 50 do 70 centymetrów oraz grubość około 15 milimetrów. Mają także wpusty konieczne do połączenia poszczególnych gontów. Tak zwane wióry posiadają wymiary: długość –od 30 do 60 centymetrów, szerokość - 6-8 centymetrów oraz grubość 4-5 milimetrów. Naroża dachu wymagają zazwyczaj użycia dwa razy szerszych elementów.
Każdy element drewnianego pokrycia dachowego przybija się do podłoża przy pomocy gwoździ. Gonty ułożone muszą być tak, by w każdym miejscu dachu utworzyć do trzech warstw, pokrycie wiórowe z kolei wymaga minimum czterech do pięciu warstw.
Komin w przypadku domu z drewna należy postawić co najmniej na kilka miesięcy przed planowanym wykańczaniem ścian. Duże różnice w osiadaniu murowanych ścian kominowych i drewnianych ścian w budynkach o budowie szkieletowej mogą wpłynąć na powstawanie pęknięć płyt gipsowo-kartonowych. Ściany domów drewnianych wskutek zmniejszania objętości drewna, mogą osiadać. W ciągu zaledwie 5 lat mogą obniżyć się nawet o 6%.
Gdy montujemy strop wokół komina, musimy wziąć pod uwagę fakt, że może obniżyć się on w stosunku do komina nawet o całe piętnaście centymetrów. To samo może zadziać się z przejściem komina przez dach. Dobrze, by posiadał on 2 rodzaje obróbek – na górze - mocowaną bezpośrednio do komina oraz dolną – do dachu.
W przypadku kominów z cegły ze względu na silny nacisk z powodu ich ciężkości, należy zatroszczyć się o dodatkowe zbrojenie fundamentów w miejscu obudowy komina. Trzeba również zapewnić właściwą izolację chroniącą przed ogniem.